15.

 Pierwszy tydzień w nowej szkole. W życiu nie przeszłoby mi przez myśl,że będzie tak...miło. Trafiła mi na prawdę dobra wychowawczyni,mam fajną klasę (jedyny minus to 3 chłopaków) i ogólnie jestem (na razie ) zadowolona. Ciągle nie wiem,co chce w życiu robić,wybieram między różnymi filologiami( już po pierwszej lekcji francuskiego pokochałam ten język :D),prawem,dziennikarstwem,stosunkami międzynarodowymi,psychologią... Z drugiej strony mam dużą chęć pomocy innym,dlatego gdybym nie była nogą z chemii i fizyki byłabym już na bio-chemie... Marzy mi się medycyna,ale nie mogłabym być dobrym lekarzem bez dogłębnego zgłębienia zagadnień z dziedziny chemii,której po prostu nie lubię i nie rozumiem. Zobaczę,jak będzie mi szło z tych przedmiotów w tym roku,jeśli nie będę dawała rady na humanie,to się nie przeniosę (uczniowie idący nowym programem nauczania przedmioty rozszerzone wybierają tak na prawdę w marcu). No cóż,wszystko się może jeszcze zmienić,prawda?
 Ale dosyć już tego,na prawdę musicie być moim ciągłym marudzeniem po prostu znudzeni.


 Obejrzałam ostatnio film,który sprawił,że totalnie się rozkleiłam- "Trzy metry nad niebem". MAMUNIU! 

Film "typowo" babski,ale fajny też na romantyczny wieczór z chłopakiem. Opowiada-podobno-współczesną wersję "Romea i Julii". Historia o miłości,dorastaniu,buntowaniu się i-momentami-walce z prawem. Jest świetny! Pod koniec płakałam,film zalicza się do dramatu bez happy endu... Wart obejrzenia,polecam. W najbliższym czasie zabiorę się za drugą część. 
zainteresowanych odsyłam tu: http://muzol.pl/post/szczescie-trzy-metry-nad-niebem

 O czym ja mogę Wam jeszcze napisać? Przepraszam za to,że nie odwiedzam i nie komentuję Waszych blogów. W czasie trwania roku szkolnego jest mi po prostu ciężko. Wstaję rano (6:20),poranna toaleta,szybkie śniadanie (nie zdążę nawet sfotografować) o 7 wyjazd; o 15 jestem w domu; jem;odrabiam lekcje i już 18... A gdzie tu czas dla siebie,na jakąkolwiek aktywność fizyczną czy dobrą książkę? Albo po prostu godziną drzemkę?
Wybaczcie tak krótki post,nie mam do tego głowy (jesienna aura wcale mi nie służy) a chciałam po prostu o sobie przypomnieć. 
 Love,
D.